Sevgili Öğretmenim YENİ YILINI En içten dileklerimle kutlar sağlıklı, mutlu nice yıllar dilerim.

Yaşam karşısında daima dimdik duran bir adam, eğilmeyen. Sevgili dostumuz Osman Bolulu ile aynı dönemi yaşamanın mutluluğunu duyuyoruz. Sağlıklı nice günlere.

benim canım öğretmenim.merhabalar.babam ve annemin bana verdiği sevgisiniz..benim ortaokul türkçe öğretmenimsiniz..sizinle en son karşılaşmamız batıkentte bir söyleşiniz idi..o gözlüğünüzü kürsüye atarak yaptığınız protest konuşma, her zaman aklımda..derslerinizde de böyle idiniz..benim heep kahramanım oldunuz.sizden ricam, babam ve annem konusunda yorum yapmanız.inanın assla kırılmam gücenmem yorumlarınıza..sadece onların yaptıkları konusunda tarihe ışık tutmanız..siz son tanıksınız benim canım öğretmenim..bilgilerinizi tarihe aktarmalısınız.sonsuz sevgi ve saygılarımla..sizi çokkkk seviyorum.o dünyanın en güzel kadını, deniz gözlü nermin teyzeme sevginiz ve sadakatiniz gelecek yüz yıla örnek olacak bence.ellerinizden sevgi ile öperim.

Saygımı sunuyorum değerli öğretmenim. Türk Dili Dergisi'nin son sayısındaki yazınızı da tat alarak okudum. İyi akşamlar...

Güle güle Osman Bolulu, Uğurlar olsun. "Eğitimci - şair ağabeyimiz Osman BOLULU'yu da yolcu ettik. Şiiri toprağında tohum olsun..." demiş şair Abdullah Nefes, ne güzel söylemiş, nefesine sağlık... Kızları da toprağa kitaplarından attılar, kalemlerinden attılar. Toprak ana aldı koynuna hepsini... O tohumlar büyüsün koca bir çınar olsun gökyüzüne uzanan... Gölgesinde genç şairler ve dillerde şiirleri... O unutulmayacak, yaşayacak. İnanıyorum... Güle güle usta, Uğurlar olsun...

TC Muzaffer Gündoğar Ülkemizin yetiştirdiği yazın ve kültür adamlarından Eğitimci yazar Osman Bolulu'nun Samsun Ladik Akpınar Köy Enstitüsü sicil defterindeki kaydı. Onlar, yaşamları süresince Atatürk Devriminin öncüleri olarak, önce köylerde daha sonra da kentlerde eğitim ordumuzun adsız neferleri olarak; ülkemizin, gelişmesi, kalkınması, aydınlanması yönünde üzerilerine düşen görevi fazlasıyla yapmışlardır. Ulus olarak onlara çok şey borçluyuz

Sizi çok özledim sevgili öğretmenim, değerli ustam; dostluğunuz, ağabeyliğiniz, yolgösterici eğitmenliğinizle bende hep yaşıyorsunuz, yaşayacaksınız! İyi ki varsınız. İyi ki tanıdım sizi; çoğaldım, gönendim, dostluğa yeni baştan uyandı yüreğim.. Sağlıcakla kalın, sevgili eşiniz Nermin Bolulu'nun güzel anısı önünde saygıyla eğiliyorum ve sizi çok seviyorum

OSMAN BOLULU'YU TOPRAKLA BULUŞTURDUK Eğitimci, ozan ve yazar Osman Bolulu'yu bugün ikindi namazından sonra Karşıyaka Gömütlüğü'nde, çok sevdiği ve adına kitap yazdığı eşi Nermin öğretmenin yanında toprağa verdik. Çocukları, akrabaları, öğrencileri, arkadaşları ve okurları, onu son yolculuğunda yalnız bırakmadılar. Osman Bolulu öğretmenimiz toprağa verilirken, çocukları, babalarının kitaplarını ve kalemlerini gömütüne bıraktılar. Köy enstitülerinden yetişmiş bir "toprak insanı" olan Bolulu'yu, sevdiklerinin omuzlarında toprakla buluşturduk. Işığı sönmeyecek...

Birkaç gün önce ziyaret ettim Bolulu Öğretmenimi. Sağlıklı ve çevresiyle ilgiliydi. Tüm bilincini, kitaplaştırmak istediği yazılarına, anılarına yoğunlaştırmış. Ülkesine, insanlığa borçlu olduğunu aklından hiç çıkarmayan bir aydınlanmacı. İyi yetiştirilmiş çocukları var. Bir dediğini iki etmiyorlar. Kimseden, kendisi için bir şey istediği de yok onun. Kitapları, dosyaları, şiirleri, taşlamaları, denemeleri. Tüm bu çalışmalarını, büyük insanlığın hizmetine eksiksiz sunmak bütün derdi. O'na, yapmak istediği her şeyi yapacak kadar ömür ve sağlık diliyorum.

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...