OSMAN BOLULU'YU TOPRAKLA BULUŞTURDUK Eğitimci, ozan ve yazar Osman Bolulu'yu bugün ikindi namazından sonra Karşıyaka Gömütlüğü'nde, çok sevdiği ve adına kitap yazdığı eşi Nermin öğretmenin yanında toprağa verdik. Çocukları, akrabaları, öğrencileri, arkadaşları ve okurları, onu son yolculuğunda yalnız bırakmadılar. Osman Bolulu öğretmenimiz toprağa verilirken, çocukları, babalarının kitaplarını ve kalemlerini gömütüne bıraktılar. Köy enstitülerinden yetişmiş bir "toprak insanı" olan Bolulu'yu, sevdiklerinin omuzlarında toprakla buluşturduk. Işığı sönmeyecek...

Sayın Öğretmenim :En içten dileklerimle sevgi ve saygılarımı gönderiyorum. Ziyaretçi sayfan güzel oldu . Nice yıllar beraber yazışmak üzere ellerinizden öpüyorum. Öğrencin Öğretmen İstanbul Kartal

Yaşam karşısında daima dimdik duran bir adam, eğilmeyen. Sevgili dostumuz Osman Bolulu ile aynı dönemi yaşamanın mutluluğunu duyuyoruz. Sağlıklı nice günlere.

Saygımı sunuyorum değerli öğretmenim. Türk Dili Dergisi'nin son sayısındaki yazınızı da tat alarak okudum. İyi akşamlar...

Sevgili Asuman,babana ait 1955 'Türk Sanatı' dergisinin Temmuz-Ağustos sayısında bir şiir buldum,ayrıca o dergiyi sana göndermek istiyorum, bir adres lütfen.Babanın ve senin bugününü kutluyorum,yanaklarından da öpüyorum. UZAKTA Hani geceleri çoban ateşleri parlar ya,/ Reşadiye'de işte onlar kadar ıraktayım ben./ Ellerim dallarla uzanır semaya/ Dağ çeşmeleri gibi ıssız akarım kendiliğinden/ Günler bir dişi taymı ne?/ Koşuyorum-koşuyorum tutamıyorum./ Buğday pişman bu taşa düştüğüne/ Dönüyorum-dönüyorum öğütemiyorum./ Ananın oğuldan uzaklığı/ Dikenli tarlalardan beri yoldaşım./ Tek çarem, umut kapım: yıldız parlaklığı/ Anadolu'nun yellerinde esrik başım./ Hele ki ilk göz ağrım ayni yastıkta/ Haydi bulutlar derim bir ses (baba) deyince/ Biz beş kişi, rahatı, şöhreti bıraktık ta/ Bir köydeyiz, ahlat ağacı sessizliğince./ Osman BOLULU

TC Muzaffer Gündoğar Ülkemizin yetiştirdiği yazın ve kültür adamlarından Eğitimci yazar Osman Bolulu'nun Samsun Ladik Akpınar Köy Enstitüsü sicil defterindeki kaydı. Onlar, yaşamları süresince Atatürk Devriminin öncüleri olarak, önce köylerde daha sonra da kentlerde eğitim ordumuzun adsız neferleri olarak; ülkemizin, gelişmesi, kalkınması, aydınlanması yönünde üzerilerine düşen görevi fazlasıyla yapmışlardır. Ulus olarak onlara çok şey borçluyuz

Güle güle Osman Bolulu, Uğurlar olsun. "Eğitimci - şair ağabeyimiz Osman BOLULU'yu da yolcu ettik. Şiiri toprağında tohum olsun..." demiş şair Abdullah Nefes, ne güzel söylemiş, nefesine sağlık... Kızları da toprağa kitaplarından attılar, kalemlerinden attılar. Toprak ana aldı koynuna hepsini... O tohumlar büyüsün koca bir çınar olsun gökyüzüne uzanan... Gölgesinde genç şairler ve dillerde şiirleri... O unutulmayacak, yaşayacak. İnanıyorum... Güle güle usta, Uğurlar olsun...

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

Reşadiye Ortaokulunda bizlere hocalık yapmış Osman İsmail Bolulu nun vefatını vesile bilerek onun hümanizmini hatırlatmak isterim. Cumhuriyet gazetesi bir hafta sonra elimize geçerken hocamız birçok arkadaşı ile yazışır, kitap bastırır, Hep üretmenin heyecanı içinde olurdu. Allah gani gani rahmet eylesin. İlk şiir kitabında Ümit Dünyası-Bulutlar-Gazi Terbiyenin Bahçesinde isimli şiirleri bana Ankara da teselli verirdi.Bastırdığı Cep imla klavuzu ise kullandığım eseriydi. Nur içinde yatsın.

Sevgili Öğretmenim YENİ YILINI En içten dileklerimle kutlar sağlıklı, mutlu nice yıllar dilerim.