İLK DERSİMİZ ATATÜRK

İLK DERSİMİZ ATATÜRK  

Bir bayrak dalgalanır

Bozkırın ortasında,  gür,

Oylum- oylum kırlara ateş dökülür,

Kurt kuş, börtü böcek alevinde ısınır.

Güvercinlerin aklığında

Suluova Ortaokulu,

Akça- akça güler dağa taşa,

Başında bir alev-Atatürkçe

Büyür- büyür

Yel üfürdükçe

Sevgilerin, insanlığın durağı,

Birliğin tutkalı,

Mutlu geleceklere dal,

Susuzluğa dek bitmeyecek masal,

Tarlalar içinde, bu akça pota,

Onun resmi var duvarlarında.

Uzak köylerden, çorak köylerden

Yalap- yalap gözleri,

Umudun beyazlığında defterler koltuğunda,

Mustafa Kemaller dizildiler önüme.

Bir duruşları var,

Yenilmedik güç katıyor gücüme.

İlk sabah  “Günaydın “ dedim,

“Sağol “ dediler, gürledi köşe bucak.

Sınıflara döküldük ırmak çoşkunluğunda,

Keman kaşlarında yarınların bestesi.

Benim ağzımdaydı:  “İyiye, güzele “ diyen sesi,

Öğrencilerim Atatürk soludular kucak- kucak

Bir rüzğar esiyordu bozkıra,

İnsanlığın destanını söyleyen...

İlk dersimde:

- Evet yavrularım, başlangıç Atatürk dedim.

Her sözcüğün üstünde dura dura...

Suluova, 1962

(VARLIK)