Kitbınıza bayıldım. Kitabınızda; " Müfettişliğim döneminde hemen kız öğrenci sayısını sorardım , kadınlar eğitilmeden uygarlaşamayız . " demişsiniz. Ben bu lafa bayıldım ve bir kaç kez Soner Yalçın'a da yazmıştım: " Kadınlar eğitilmeden biz adam olamayız. " Ayrıca eşinize duyduğunuz aşk ta gözlerimi yaşarttı.

saygıdeğer osman amcamız gönülden kutluyorum bu ülkenin aydın ve aydınlık insanı saygılarımı gönderiyorum.

Sizi çok özledim sevgili öğretmenim, değerli ustam; dostluğunuz, ağabeyliğiniz, yolgösterici eğitmenliğinizle bende hep yaşıyorsunuz, yaşayacaksınız! İyi ki varsınız. İyi ki tanıdım sizi; çoğaldım, gönendim, dostluğa yeni baştan uyandı yüreğim.. Sağlıcakla kalın, sevgili eşiniz Nermin Bolulu'nun güzel anısı önünde saygıyla eğiliyorum ve sizi çok seviyorum

Ellerinize ve yüreğinize sağlık, sizi yakından izleyebileceğimiz için mutluyuz.

OSMAN BOLULU ÖĞRETMENİM Saygıdeğer Öğretmenim,sizi saygı ve sevgiyle anıyorum... Hani 1929 yılı sizin doğum yılınız ya, Hani Köy Enstitüsü okulları mezunusunuz ya, Hani Savaş yıllarının fakir, yoksul,yanmış yıkılmış köy okullarının kerpiçini karmış, direğine bayrak takmışınız ya. O bayrağın önünde andımızı öğretmişiniz ya... İşte bize dersler öncesi öyle güzel sözler söylemiştiniz ki, işte biz ondan sonra kendimizi önemli adamlar olarak görmüştük... Yani bu ülkenin sorumluluğunu farkeden ve yerine getirecek önemli adamlardık... Kafamıza vura vura değildi söyledikleriniz, sarıp sarmalayan bir ses tonu ve bizleri önemseyen hitabınızla olgunlaşıyorduk... Dünya savaşında yeryüzü toz duman olmuş, kaybolmakta olan kocaman bir ülke darmadağın olmuşken, bir Mustafa Kemal dimdik ayakta bir avuç kana karışmış toprakla, sizlere seslenmiş ve bir avuç toprağı sizlere teslim etmişti.Sizler canınızı dişinize takmış, o toprağı yuğurup, şekillendirdiniz bize devrettiniz... Biz sizlere layık olabildik mi? ... Bizler de çocuklarımıza teslim edebildik mi... Sizlerin hakkınız ödenmez öğretmenim...

benim canım öğretmenim.merhabalar.babam ve annemin bana verdiği sevgisiniz..benim ortaokul türkçe öğretmenimsiniz..sizinle en son karşılaşmamız batıkentte bir söyleşiniz idi..o gözlüğünüzü kürsüye atarak yaptığınız protest konuşma, her zaman aklımda..derslerinizde de böyle idiniz..benim heep kahramanım oldunuz.sizden ricam, babam ve annem konusunda yorum yapmanız.inanın assla kırılmam gücenmem yorumlarınıza..sadece onların yaptıkları konusunda tarihe ışık tutmanız..siz son tanıksınız benim canım öğretmenim..bilgilerinizi tarihe aktarmalısınız.sonsuz sevgi ve saygılarımla..sizi çokkkk seviyorum.o dünyanın en güzel kadını, deniz gözlü nermin teyzeme sevginiz ve sadakatiniz gelecek yüz yıla örnek olacak bence.ellerinizden sevgi ile öperim.

Osman Bolulu bir şimşek gibi çaktı/Antalya'da tanıştık Ankara'ya aktı/Sevdiği öğrencilerini gözü yaşlı bıraktı. Rizvan Kanşay (felsefe öğretmeni) Gözlerinden öper

Çok güzel bir sayfa elinize sağlık

Sitenizden yazılarınızı, yapıtlarınızı daha yakından takip edebileceğim için çok mutluyum. Saygılar...

Çok şanslısın ,Böyle bir Baba'nın kızısın.